برای تبادل لینک ابتدا ما را با عنوان کانون فرهنگی وهنری کریم اهل بیت شهر سلامی و آدرس kanoonemamhassan24.LXB.ir لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته . در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار میگیرد.
شهادت امام در كربلا، در ميان اهل بيت همواره مطرح بود
زمين كربلا از 25 سال پيش از نهضت عاشورا، شاهد اشك هاى امام على (عليه السلام) است. مسجد كوفه سخنان آن حضرت به سعد وقاص را فراموش نكرده است كه عمر فرزندِ نالايق سعد ـ را قاتل فرزند عزيزش (حسين) شناساند و البته سخنان پيامبر (صلى الله عليه وآله) پيش از ولادت يزيد در گوش ها طنين انداز بود. آن حضرت فرمود: «مرا با يزيد چه كار، خداوند به او هيچ گونه بركتى ندهد. پروردگار ! او را از رحمت خود دور گردان !»; «ما لي وَ لِيَزِيد لا بارَكَ اللهُ فِيهِ، اَللّهُمَّ الْعَنْ يَزِيد».(11)
1- . علايلي، سموّالمعني فی سموالذات، ص76 - 77. 2- . ابن اثير جزري، اسدالغابه، ج2، ص21؛ همو، الكامل في التاريخ، ج4، ص81؛ سبط ابن جوزي، تذكرة الخواص، ص267؛ نیز ر.ک: طبري، تاريخ، ج4، ص349. لَيْتَ أَشْيَاخي بِبَدْرٍ شَهِدُوا *** جَزَعَ الْخَزْرَج مِنْ وَقْعِ الأَسَل لأَهَلُّوا وَاسْتَهلُّوا فَرَحاً *** وَلَقالُوا يَا يَزِيدُ لا تَشَلِ(1) ابوبرزه اسلمي برخاست و گفت: به خدا قسم چوب تو به همان موضعي ميخورد كه مكرّر ديدم پيغمبر(صلی الله علیه وآله) ميبوسيد.(2) ابن اثير(3) و ترمذي و طبري(4) روايت كرده اند، كه ابوبرزه گفت: آگاه باش اي يزيد كه تو روز قيامت ميآيي درحالي كه ابن زياد شفيع توست، و اين (حسين(علیه السلام)) ميآيد درحالي كه محمّد(صلی الله علیه وآله) شفيع اوست. پس برخاست و بيرون رفت. 6- پيغمبر(صلی الله علیه وآله) حسين(علیه السلام) را به دوش میگرفت
1- . سيوطي، الجامع الصّغير، ج1، ص37. «محبوب ترين خاندانم نزد من حسن و حسين هستند». 2- . ترمذي، سنن، ج5، ص323. 3- . مناوی، كنوزالحقائق، ج1، ص44. 4- . ابن ابی شیبه کوفی، المصّنف، ج7، ص511 - 513؛ مناوی، كنوزالحقائق، ج1، ص44؛ قندوزی، ینابیع الموده، ج2، ص71. رَأَيْتُ رَسُولَ اللهِ يَمْتَصُّ لُعَابَ الْحُسَيْنِ كَمَا يَمْتَصُّ الرَّجُلُ التَّمْرَةَ؛(1) ديدم رسول خدا(صلی الله علیه وآله) را که آب دهان حسين را ميمكيد همان گونه كه کسي خرما را ميمكد. محبّ الدين طبري از ابن بنت منيع و او نيز از يزيد بن ابي زياد حديث كرده كه گفت: پيغمبر(صلی الله علیه وآله) از خانه عايشه بيرون آمد، پس بر خانه فاطمه(علیها السلام) عبور فرمود، صداي گريه حسين(علیه السلام) را شنيد فرمود: «أَلَمْ تَعْلَمِي أَنَّ بُكَاءَهُ يُؤذِينِي»؛(2)
سيمای امام حسين(علیه السلام) در احاديث پيغمبر(صلی الله علیه وآله)
1- حسين(علیه السلام)، سيّد جوانان اهل بهشت
احمد بن حنبل در مسند، بيهقي در السّنن الکبری، طبراني در المعجم الاوسط و المعجم الکبير، ابن ماجه در سنن، سيوطي در الجامع الصّغير و الحاوی و الخصائص الكبری، ترمذي در سنن، حاكم نيشابوری در المستدرك، ابن حجرهيتمی در الصّواعق المحرقه، ابن عساكر در تاريخ مدينة دمشق، ابن حجر عسقلاني در الاصابه، ابن عبدالبر در الاستيعاب، بغوي در مصابيح السنه، ابن اثير در اسدالغابه، حمويني شافعي در فرائدالسمطين، ابوسعيد در شرف النّبوه، محبّ طبري در ذخائرالعقبی، ابن سمّان در الموافقه، نسائي در خصائص اميرالمؤمنين، ابونعيم در حليةالاولياء، خوارزمي در مقتل الحسين(علیه السلام)، ابن عدي در الكامل، مناوي در كنوزالحقائق، و ديگران از پيامبر اعظم(صلی الله علیه وآله) در احاديثي روايت كرده اند كه فرمود:
و نظير اين روايت را حمويني از واثله روايت كرده است.(2) واحدي در اسباب النّزول،(3) احمد در مناقب و طبراني(4) از ابي سعيد خدري نقل كرده اند كه آيه: ﴿إِنَّمَا يُرِيدُ اللّهُ ﴾ در حقّ پنج نفر نازل شد: رسول خدا(صلی الله علیه وآله)، علي، فاطمه، حسن و حسين(علیهم السلام).(5) و نيز احمد از ام ّسلمه روايت كرده كه پيغمبر(صلی الله علیه وآله) در خانة او بود. فاطمه(علیها السلام) با ديگ سنگي كه در آن خزيره بود(6)
1- . دولابي، الذّريّةالطّاهره، ص150. 2- . حموینی، فرائدالسّمطين، ج1، ص33 - 34. 3- . واحدي، اسباب النّزول، ص239. 4- .[4] طبراني، المعجم الاوسط، ج3، ص380؛ همو، المعجم الصغير، ج1، ص135. 5- . طبري، ذخائرالعقبي، ص21 - 24. 6- . «خزيره» عبارت است از: تكّههاي گوشت که همراه آب زياد در ديگ ريخته، روي آتش بگذارند، وقتي كه پخته شد آرد در آن ريخته و فرود آورند. صفی پور، منتهي الارب، ص314.
بديهي است كه هنگامي ميتوان به طور تحقيق در اطراف ارزش و هدف و علل قيام و نهضتي اظهار نظر كرد كه شخصيّت رهبر آن قيام را شناخته و از اخلاق و فضايل و علم و معارف و محيط و سوابق زندگي او آگاه باشيم، و اگر پيرامون يك نهضت، پيش از شناختن شخصيّت صاحب آن، نظري بدهيم قابل اعتماد نخواهد بود.
در ميان حوادث و پيشامدهاي بزرگ و دلخراش تاريخ، هيچ واقعهاي نيست كه مانند حادثه جانسوز كربلا همه ساله مراسم سالگرد آن با شكوه و عظمت فراوان و شركت تمام طبقات از زن و مرد، پير و جوان برگزار و مجالس يادبود و تذكار آن همواره در منازل، مساجد، مدارس، تكايا، و حسينيهها، بازار، خيابان و بنگاه ها تشكيل گردد، و خطبا در پيرامون آن سخنراني، و نويسندگان كتاب ها و مقالات بنويسند و مرور زمان و تكرار اين مراسم آن را كهنه نسازد، و از اعتبار و اهميّت آن نه تنها چيزي كاسته نگردد بلكه عظمتش روزافزون و در هر عصري براي فلسفه آن معنايي عالي و هدف هايي ارزنده درك و استنباط شود.
مظلوميت امام حسين (عليه السلام) ويارانش در يك بعد نبوده است،بلكه ابعاد گوناگونى از مظلوميت در حادثه كربلا ديده مى شود،دعوت كردن امام و بى وفايى نسبت به آن حضرت،كشتن مهمان، بستن آب به روى آن حضرت و ياران و زنان و كودكان اهل بيت او،جنگ نابرابر سى هزار نيروى مجهز در برابر 72 تن،كشتن كودك شير خوار،حمله به كودكان و زنان،آتش زدن خيمه ها،تاختن اسب بر پيكر شهدا سرها را بالاى نيزه بردن،جلوگيرى از دفن پيكر شهيدان،اسارت زنان و كودكان آل پيغمبر (صلى الله عليه و آله و سلم) و گرداندن آنها در شهرهاى مختلف و جهات ديگر مظلوميت،همه از ويژگى هاى اين حادثه كه در آن از حوادث مشابه ديگر جدا مى سازد.
تاريخ بشر حوادث تلخ و شيرين بى شمارى را يه ياد دارد و تاريخ سازان فراوانى را در دل خويش پرورش داده است،ولى كمتر حادثه اى را همانند حادثه عاشوراى سال 61 هجرى با پى آمدهاى گسترده اش به خود ديده و كمتر تاريخ سازانى همچون تاريخ سازان كربلا را به ياد مى آورد. اين حادثه همچون سكه اى داراى دو روى كاملا متفاوت و متمايز از يكديگر است،يك روى آن خيانت،بى وفايى،ناجوانمردى،ستمگرى،پ ليدى ،قساوت، بى وفايى،بى رحمى و مهمان كشى،و روى ديگر آن،وفادارى،جانبازى،جوانمر دى،شهامت،ستم ناپذيرى،صبر،تسليم در برابر قضاى الهى و عبوديت حق در عالى ترين درجه آن است.
مراسم عزادارى عاشوراى حسينى كه هر سال با شكوه ترين و فراگيرتر از سال قبل، در ميان (اشك و آه) عاشقان مكتب سالار شهيدان برگزار مى شود، نبايد ما را از روح حماسى آن غافل سازد. اگر يك نگاه اجتماعى - ولى با دقت - به تاريخ كربلا از روز نخست تا امروز بيفكنيم،شاهد تغيير فاحشى در برداشت هاى پيرامون اين مكتب از اين تاريخ خواهيم بود.
به وبلاگ من خوش آمدیداین وبلاگ در راستای انتشار فعالیتهای فرهنگی ،هنری ،قرآنی ، اعتقادی، دینی ومذهبی ، تربیتی کانون فرهنگی وهنری امام حسن مجتبی شهر سلامی ایجاد وراه اندازی شده است